โดย กลุ่มดอยเวียงเกี๋ยง » จันทร์ 14 มิ.ย. 2010 7:11 pm
สักกายทิฏฐิ หมายความว่า "ความเห็นผิด" ที่เกี่ยวกับขันธ์ ๕ คือกายกับใจ เป็นความ "เห็นผิด" ที่คลาดเคลื่อนจากหลักความจริง
พูดง่ายๆว่าเราทุกคนที่เกิดขึ้นมา ล้วนแล้วแต่ "เห็น" กายกับใจ ไม่ถูกต้องตามหลักแห่งความเป็นจริง
จึงจะต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารอย่างยาวนาน หาความหลุดพ้นไม่ได้ ถ้าต้องการรายละเอียด
จงดูเอาในแบบเถิด (ดูในเรื่องราวจากพระไตรปิฎก หน้ากระดานถาม-ตอบ)
เมื่อเรามีความเห็นผิดต่อ กายกับใจ มาโดยตลอด วิธีละ เราก็ต้องมาฝึกให้ "เห็น" กายกับใจถูกต้องตามความเป็นจริง
จนเกิดผลที่ควรจะ "ละ" ได้ เมื่อละได้เราก็จะรู้เองว่าละได้ โดยไม่ต้องให้ใครมาบอก ก็จะทราบชัดด้วยตนเอง
ในระหว่างคนสองคนที่เขาบอกว่าเขาบรรลุโสดาบันแล้ว แต่พูดถึงการ "ละ" ที่ไม่เหมือนกัน ก็เพราะว่า
คนหนึ่งอาจจะบรรลุจริง แต่อีกคนหนึ่งอาจจะบรรลุเพียงวิปัสนาญาณ ที่มีความรู้คล้ายคลึงกับความรู้ในอริยมรรคอริยผล
จนทำให้คนผู้นั้น เข้าใจว่าตนได้บรรลุความเป็นโสดาบันแล้ว แต่ถ้าเผลอเรอเมื่อใด "อนุสัยกิเลส" ที่นอนเนื่องอยู่ ก็จะหลุดออกมาโดยไม่รู้สึกตัว
คนรอบข้างก็ไม่กล้าตักเตือน เพราะเกรงกลัวความเป็นโสดาบันของคนผู้นั้น ซึ่งต่างจากผู้ที่เขาบรรลุจริง แม้อาจจะเผลอด้วยอำนาจของสังโยชน์ที่เหลืออีกเจ็ดตัว
แต่ท่านผู้นั้นก็มีสติ รู้สึกตัว แล้วรีบกระทำความเพียรเพื่อแก้ไขตนเองทันที