การมองเห็นการเกิดการดับของอารมณ์ และการปล่อยวางจาก....

[เด็กน้อย2]

การมองเห็นการเกิดการดับของอารมณ์ และการปล่อยวางจากสิ่งที่ทำให้เกิดอารมณ์
ผมเป็นคนนึงครับ ที่เวลาเกิดอะไรขึ้นกับผม เช่น การถูกด่า การทำของที่เราถนุถนอมเสียหาย หรือ สื่งที่ทำให้เกิดอารมณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้น ซึ่งทุกครั้งที่ผมเกิดอารมณ์ขึ้น ภายในช่วงระยะเวลาสั้นๆ เพียงชั่วขณะ อารมณ์ของของผมก็จะดับลงไป ผมไม่เข้าใจว่า อารมณ์ ที่ เกิดขึ้นและดับไปของผมนั่น เกิดจากนิสัยของผมหรือว่าอะไรนะครับ ซึ่งผมก็เป็นแบบนี้ก่อนที่จะได้มารู้จักกับธรรมะเรื่องการมองเห็นการเกิดการดับของอารมณ์ แล้วครับ แต่พอได้มารับรู้เรื่องนี้เพิ่มเติม ยิ่งเหมือนทำให้ผม เหมือนจะไม่สนไม่แคร ใครด่าใครว่าไรเลย
แล้วก็เลยสงสัยว่าสิ่งที่ผม เป็นอยู่ตอนนี้ ถ้าหากเป็นเพราะนิสัย จะมีผลกับการปฏิบัติธรรมไหมครับ เพราะตอนนี้ ส่วนใหญ่ สิ่งที่เค้ามากระทบจิตใจของผม มันจะเกิด และดับ เร็วมากจน แทบไม่รู้ตัวเลยครับ เหมือนกับว่า เกิดอะไรขึ้นก็ช่างมันเถอะ เงี้ยครับ แต่ก็ยังมีบางเรื่องนานๆ ทีที่เข้ามาแล้วทำให้เกิดอารมณ์อยู่นานเลยเหมือนกันครับ แต่ก็ดับไปเหมือนกันหมด

[สุชาติ]

การที่คุณบอกว่าการเกิดและการดับของอารมณ์ นั้น อาจ จะเกี่ยวเนื่องกับอุปนิสัย ด้วย ด้วยที่ว่าเราอาจจะเป็นคนใจเย็น
คุณไม่ต้องไปสงสัยในอุปนิสัย ของคุณที่คุณสงสัย เพียงแต่ให้คุณ ดูการเกิดและการดับ การต่อเนื่อง ตลอดที่มันเกิดและมันดับ เท่านี้คุณก็จะเจอคำตอบที่คุณต้องการ

ถ้าท่านยังสงสัยอยู่ ให้ท่าน อธิบายแนวทางที่ท่านได้เรียนรู้ หรือ ปฏิบัติธรรม มา

ยกตัวอย่าง กรณีของผม ที่เคยเกิดขึ้นมา (กรณีผมเป็นคนที่มีนิสัย ใจร้อน โมโห ง่าย) ผมไปซื้อของ ที่ แม่ค้าขายเนื้อในตลาด ปกติ ผม ซื้อตลอด(ขาประจำ) มาคราวนั้นซื้อปกติ

อยู่ ๆ แม่ค้าเนื้อ (สงสัยเค้าจะโมโหจากที่อื่น) แล้วก็ด่า ตะคอก ใช้ถ้อยคำรุนแรง โดยที่ผมไม่ได้ทำอะไร ให้เค้า ผมเพียงเข้ามาซื้อ เนื้อ ตอนนั้น ผม โกรธแม่ค้าเนื้อคนนี้มาก เพราะผมไม่ได้ทำอะไร

ผิด เกือบจะหลุดวาจา ออกไป ด่าทอ แม่ค้าคนนั้น แต่ว่าผมอด ทนอดกั้นดูอารมณ์ ที่มันเกิดขึ้นภายในใจ (ภายในใจมีความรู้สึกร้อนมาก เพราะผมไม่ได้ทำตามความอยากที่อยากด่าออกไป) ผมจึงไม่

มีโต้ตอบกับเค้า ซื้อแล้วก็กลับไป ขณะที่เดินกลับไปนั้น ผมเห็นอารมณ์ภายในใจ ค่อยๆ เย็นลงๆ จนมันดับ ในขณะนั้นผมเห็นจึง เข้าใจทันที !!! เรื่องการดับ ของอารมณ์

ฉะนั้นเรื่องกระผมได้เล่ามานั้นเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวกะผมเอง หากคุณอดทนดูการเกิดและการดับของอารมณ์คุณก็จะเข้าใจเอง

[พระอาจารย์ต้น]

ตอบโดย พระอาจารย์ต้น(ตอบเพิ่มเติม)

ผมไม่เข้าใจว่า อารมณ์ ที่ เกิดขึ้นและดับไปของผมนั่น เกิดจากนิสัยของผมหรือว่าอะไรนะครับ

อารมณ์ที่มากระทบ แล้วดับไปในระยะเวลาอันสั้นนั้น เป็นเรื่องของนิสัย(พฤติกรรมของจิต)
แต่... การเกิดขึ้นและการดับไปของอารมณ์ เป็นเรื่องของ "ขันธ์"


แล้วก็เลยสงสัยว่าสิ่งที่ผม เป็นอยู่ตอนนี้ ถ้าหากเป็นเพราะนิสัย จะมีผลกับการปฏิบัติธรรมไหมครับ?

นิสัยของคุณตอนนี้ค่อนข้างจะไปในทาง "วางเฉย" ซะทุกเรื่อง
ซึ่งจะทำให้ "พลาด" ในการปฏิบัติได้
เพราะความวางเฉยชนิดนี้ เป็นความวางเฉยที่ "ควรละ"
คนเราจะทำชั่วได้ ก็เพราะอารมณ์ "ชั่ววูบ" นี้แหละ

ส่วนการปฏิบัิติที่ถูกต้องนั้น
คุณจะต้องสามารถ "เห็น" การเกิดขึ้นของอารมณ์ ว่าเกิดขึ้นตอนไหน
เห็นการตั้งอยู่ของอารมณ์ ว่าตั้งอยู่นานแค่ไหน
แม้จะตั้งอยู่ชั่วคราว แล้วดับลงไปอย่างรวดเร็ว
ก็ต้อง "ดู"
แล้วตามดูให้เห็นอารมณ์ที่ "ดับ" หายไปจากใจ
ว่าดับลงไปยังไง
แล้วก็ให้ "เห็นชัด" ในอารมณ์ที่ดับลงไปในขณะปัจจุบันนั้นด้วย

ถ้าคุณทำได้เช่นนี้
จิตของคุณจะวางเฉยมากขึ้น
แต่...คุณจะเกิดความรู้ในสภาวะธรรม จนถึงขั้นปล่อยวางได้

ที่คุณบอกว่า
"สิ่งที่เค้ามากระทบจิตใจของผม มันจะเกิด และดับ เร็วมาก
จน แทบไม่รู้ตัวเลยครับ เหมือนกับว่า เกิดอะไรขึ้นก็ช่างมันเถอะ"
สิ่งนี้แหละทำให้คุณ "ขาดสติ" ในการดูอารมณ์
เพราะคุณดูมันไม่ทัน จนคุณไม่รู้ตัว
ว่าเกิดขึ้น และดับไปตอนไหน