ขอรายระเอียด

[นาติยาภร]

ดิฉันยังไม่เข้าเรื่องของศีล และ วิธีสมาทานดีสักเท่าไร
ขอคำอธิบายเพิ่มเติมด้วยคะ น้ำ

[กลุ่มดอยเวียงเกี๋ยง]

ก่อนจะสมาทานศีล ให้ระลึกถึงพระรัตนตรัย โดยคิดในใจ หรือพูดออกมา ดังนี้ :-

ขอนอบน้อม แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ พระองค์นั้น

ข้าพเจ้า ขอถึงซึ่งพระพุทธเจ้า กับทั้งพระธรรม และพระอริยสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่ง กำจัดภัยได้จริง

แม้ครั้งที่สอง ข้าพเจ้า ขอถึงซึ่งพระพุทธเจ้า กับทั้งพระธรรม และพระอริยสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่ง กำจัดภัยได้จริง

แม้ครั้งที่สาม ข้าพเจ้า ขอถึงซึ่งพระพุทธเจ้า กับทั้งพระธรรม และพระอริยสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่ง กำจัดภัยได้จริง

แล้วตั้งใจสมาทาน โดยเปล่งประกาศว่า

"ข้าพเจ้าขอสมาทานเอา ซึ่งสิกขาบททั้งหลาย อันประกอบด้วยองค์...(๕ หรือ ๘) ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงบัญญัติไว้

เพื่อจะรักษาไว้ให้ดี ไม่ให้ขาด ไม่ให้ทำลาย สิ้นวันหนึ่งกับคืนหนึ่ง ณ เวลาวันนี้ ขอกุศลผลบุญส่วนนี้ จงเป็นอุปนิสัย เป็นปัจจัย เพื่อกระทำให้แจ้ง

ซึ่งพระนิพพาน ในปัจจุบันกาลนี้เทอญ และ ขออุทิศบุญนี้ให้ถึงแก่ เปรต ผี ปีศาจ เทวดา มาร พรหม ยักษ์ คนธรรพ์ กุมภัณฑ์ นาค ครุฑ อสูร กินรี กินรา เงือก

จงเป็นสุขจากบุญที่ข้าฯ ให้แล้วเถิด"

จากนั้นให้เรียนรู้องค์ประกอบของศีล ดังนี้

ศีล ๕ (สมาทาน หมายถึง พร้อมที่จะถือเอา หรือ พร้อมที่จะรับเอา)

๑. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป (ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ)

๒. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้ (อะทินนาทานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ)

๓. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการประพฤติผิดในกาม (กาเมสุ มิจฉาจารา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ)

๔. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการพูดเท็จ (มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ)

๕. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการเสพของมึนเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็นฐานแห่งความประมาท

(สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ)


ศีล ๘ หรือ อุโบสถศีล

๑. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป

๒. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้

๓. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการประพฤติที่มิใช่พรหมจรรย์ (อะพรหมะจะริยา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ)

๔. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการพูดเท็จ

๕. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการเสพของมึนเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็นฐานแห่งความประมาท

๖. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการบริโภคอาหารผิดเวลา (เลยเที่ยงวันไป) (วิกาละโภชะนา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ)

๗. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการฟ้อน เต้น รำ ขับร้อง ประโคมดนตรี ดูการละเล่น ประดับกายด้วยดอกไม้

ลูบไล้ด้วยของหอม และเครื่องตกแต่งประดับกาย (นัจจะคีตะวาทิตะวิสูกะทัสสะนา มาลาคันธะวิเลปะนะธาระณะมัณฑะณะวิภูสะนัฏฐานา

เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ)

๘. ข้าพเจ้าสมาทานสิกขาบท อันเว้นจากการนอนบนที่นอนอันสูงและกว้างใหญ่ (อุจจาสะยะนามะหาสะยะนา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ)


ในการรักษาอุโบสถศีล คือ การรักษาศีล ๘ ในวันพระ ส่วนการรักษาศีล ๘ โดยทั่วไป หากจะปฏิบัติที่บ้านก็ได้ ถ้ามีความสะดวก

แต่ต้องอธิบายให้คนในครอบครัวเข้าใจด้วย เพราะศีลข้อ ๓ (อะพรหมะจะริยา) จะสัมผัสแตะต้องกับเพศตรงข้ามไม่ได้เลย ปฏิบัติได้สะดวกที่สุดก็คือ ที่วัด


(สิกขาบททั้งหลาย เหล่านี้ (๕ หรือ ๘) บุคคลทั้งหลายจะไปสุคติ ก็ด้วยศีล บุคคลทั้งหลายจะถึงพร้อมด้วยโภคทรัพย์ ก็ด้วยศีล

บุคคลทั้งหลายจะถึงพระนิพพานได้ ก็ด้วยศีล ฉะนั้น บุคคลทั้งหลายพึงชำระศีลให้สะอาดหมดจด)


* หมายเหตุ การสมาทานศีล ๕ "ไม่จำเป็นต้องสมาทานครบทั้ง ๕ ข้อ" ให้เราสมาทานเอาเฉพาะสิกขาบท เท่าที่เราพร้อมปฏิบัติได้

เมื่อละเมิดศีลสิกขาบทใดในคราใด ก็ให้ตั้งใจสมาทานสิกขาบทนั้นขึ้นมาใหม่

เหตุผล เพราะพระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า "บุคคลผู้ประพฤติธรรมไม่สม่ำเสมอ เป็นเหตุให้ตกนรก"



ความรู้เพิ่มเติม

สิกฺขาปทานิ แปลว่า สิกขาบททั้งหลาย ได้แก่ บทที่กุลบุตรพึงศึกษา.

อธิบายว่า สิกขาบทนี้ เป็นส่วนหนึ่งแห่งสิกขา (สิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา).

อนึ่ง กุสลธรรมแม้ทั้งหมดอันมาแล้วในเบื้องบน ชื่อว่า สิกขา เพราะเป็นธรรมอันกุลบุตรพึงศึกษา.

ก็บรรดาองค์แห่งศีล ๕ องค์ใดองค์หนึ่ง ชื่อว่า บท (ปทานิ) เพราะอรรถว่า เป็นที่อาศัยของสิกขาเหล่านั้น

ฉะนั้น องค์แห่งศีลเหล่านั้น จึงชื่อว่า สิกขาบท เพราะเป็นส่วนหนึ่งแห่งสิกขา.